کمی درباره دروازه هند اطلاعات کسب کنیم

دروازه هند، که به نام ایندیا گیت نیز شناخته می شود، یکی از بناهای یادبود برجسته در دهلی، پایتخت هند است. این سازه به یادبود سربازان هندی که در ارتش بریتانیا در طول جنگ جهانی اول جان باختند، ساخته شده است. دروازه هند نه تنها یادآور تاریخ جنگ های بزرگ است، بلکه به یکی از معروف ترین جاذبه های توریستی و تاریخی دهلی نو تبدیل شده است.

بسیاری از گردشگران به اشتباه تصور می کنند که دروازه هند بخشی از دروازه های قدیمی شهر دهلی است. اما در واقع، ساخت این بنا به دوران جنگ جهانی اول بازمی گردد. برخلاف بسیاری از شهرهای قدیمی که دارای دیوارهای دفاعی و دروازه های متعددی بودند، دروازه هند هیچ گونه ارتباطی با این نوع سازه ها ندارد. در گذشته، حدود دویست سال پیش، بیشتر شهرها برای محافظت از خود دارای دیوارها و دروازه های مستحکم بودند که ورود و خروج افراد را کنترل می کردند.

اما دروازه هند در دهلی، بنایی کاملاً متفاوت است و بیشتر به عنوان یک یادبود جنگ ساخته شده است. این بنا نمادی از افتخار و فداکاری سربازان هندی است که در جبهه های مختلف جنگ جهانی اول خدمت کردند و جان باختند. ایندیا گیت یا همان دروازه هند با طراحی منحصر به فرد و معماری زیبا، هر ساله هزاران گردشگر را به خود جذب می کند.

این دروازه به طول ۴۲ متر، توسط سر ادوین لوتینز، معمار برجسته بریتانیایی طراحی شده است. ساخت این بنا در سال ۱۹۲۱ آغاز شد و در سال ۱۹۳۱ به پایان رسید. دروازه هند به عنوان یک یادبود ملی، مراسم های مختلفی را به خود اختصاص می دهد و از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این بنای تاریخی در طول سال میزبان مراسم های بزرگداشتی است که برای گرامیداشت سربازان برگزار می شود.

علاوه بر اهمیت تاریخی، دروازه هند به یک مکان تفریحی و گردشگری نیز تبدیل شده است. شب ها این بنا با نورپردازی های زیبا به یک منظره تماشایی تبدیل می شود که بسیاری از مردم برای دیدن آن به این مکان می آیند. پارک های اطراف دروازه نیز فضایی دلپذیر برای گذراندن وقت و تفریح خانواده ها فراهم کرده است.

به طور کلی، دروازه هند یکی از برجسته ترین نمادهای دهلی نو است که تاریخ و فرهنگ هند را به نمایش می گذارد. این بنای یادبود نه تنها به عنوان یک نقطه تاریخی، بلکه به عنوان یک مقصد گردشگری محبوب در میان گردشگران داخلی و خارجی شناخته می شود.

تاریخچه دروازه هند

انگلیسی ها پس از جنگ جهانی اول تصمیم به ساخت یادبودهایی برای قربانیان جنگ گرفتند. این یادبودها نه تنها در انگلستان، بلکه در مستعمرات آن ها نیز بنا شدند. دروازه هند در دهلی یکی از این یادبود هاست که با هدف گرامیداشت یاد و خاطره کشته های جنگ جهانی اول و ادای احترام به آن ها ساخته شد. در جنگ جهانی اول، ۹۰ هزار سرباز هندی جان خود را از دست دادند و نام این سربازان بر روی دروازه دهلی نو حک شده است. هندی ها امیدوار بودند با شرکت در جنگ جهانی اول، از طریق همکاری با سربازان بریتانیایی، جنبش استقلال طلبی خود را تقویت کنند. اما این اقدام نه تنها کمکی به استقلال هند نکرد، بلکه تلفات سنگینی نیز به دنبال داشت.

سربازان هندی در جنگ جهانی اول نه تنها در جبهه های داخلی، بلکه در مناطق دیگری چون فرانسه، بلژیک و قاهره نیز حضور داشتند. شناختن این داستان ها، هویت بناها را شکل می دهد و بازدید از آن ها را معنادار می کند.

هدف اصلی از ساخت دروازه هند دهلی، بزرگداشت یاد بیش از 90 هزار سربازی بود که در جنگ جهانی اول جان باختند. از این تعداد، نام بیش از ۱۳ هزار نفر بر روی دیوارهای دروازه حک شده است. همانطور که پیشتر ذکر شد، امروزه دروازه هند نمادی از ملی گرایی هند است و هر سال در تاریخ ۲۶ ژانویه، بخشی از مراسم رژه روز استقلال هند در کنار این دروازه برگزار می شود.

معماری دروازه هند دهلی

دروازه هند در دهلی، یکی از برجسته ترین نمونه های معماری تاریخی در هند است. این بنا توسط معمار برجسته بریتانیایی، سر ادوین لوتینز، طراحی شده است و با ساختاری چهار طاقی ساخته شده که از یک سو دارای رفت و آمد است و از سوی دیگر، به دلیل حضور مجسمه ای سنگی، غیر قابل عبور می باشد. در طراحی این بنا از طاق های رومی که پوششی قوس دار بین دو دیوار است، استفاده شده است. این طاق ها باید بدون شکست و تراز باشند که این ویژگی در معماری باستانی خاورمیانه از جمله بین النهرین و ایران به کار می رفته است.

دروازه هند یک سازه ی ۴۲ متری است که در مرکز دهلی و در فضایی باز و وسیع قرار دارد. این سازه شبیه به طاق پیروزی در فرانسه است و شب ها با نورپردازی خاصی که بر روی آن انجام می شود، جلوه ای زیبا و باشکوه پیدا می کند. فضای سبز و فواره هایی که در محوطه این بنا قرار دارند، به زیبایی و شکوه آن می افزایند.

در ساخت این بنا از سنگ ماسه و گرانیت استفاده شده و در برخی قسمت ها نیز مرمر سیاه به کار رفته است. عرض این دروازه بیش از ۹ متر است که آن را به یکی از بزرگترین پروژه های یادبود ملی در هند تبدیل کرده است.

این بنا نه تنها یک اثر معماری مهم بلکه یک نماد تاریخی و فرهنگی برای هند به شمار می رود. طراحی و ساخت این بنا با دقت فراوان و توجه به جزئیات صورت گرفته است تا یادبودی برای کسانی باشد که در جنگ های مختلف جان خود را از دست داده اند.

معماری دروازه هند دهلی به طور کلی از سبک های مختلف معماری تاثیر گرفته و یک نمونه ی عالی از هماهنگی و ترکیب این سبک ها است. از طاق های قوس دار گرفته تا مجسمه های سنگی و استفاده از مصالح مختلف، همه نشان دهنده هنر و مهارت معماران آن دوران است.

به این ترتیب، دروازه هند دهلی نه تنها یک بنای یادبود بلکه یک نمونه بی نظیر از هنر معماری است که با گذشت زمان همچنان مورد تحسین و توجه قرار می گیرد.

نمونه های مشابه دروازه هند دهلی در کشور های دیگر

در جهان بناهای بسیاری وجود دارد که به عنوان یادبود و به شکل طاقی ساخته شده اند و برخی از آنها قدمتی بیشتر از دروازه هند دهلی دارند. یکی از مشهورترین این بناها، طاق پیروزی در کشور فرانسه است. این بنا به یاد سربازانی که در جنگ های ناپلئونی و انقلاب کبیر فرانسه کشته شده اند، ساخته شده است. ارتفاع طاق پیروزی فرانسه بیشتر از دروازه هند دهلی است و معماری آن تاثیر زیادی بر ساخت دروازه هند دهلی داشته است.

یکی دیگر از این بناهای یادبود، طاق کنستانتین در شهر رم ایتالیا است. قدمت این طاق به حدود ۱۷۰۰ سال پیش بازمی گردد و توسط مجلس سنا به افتخار پیروزی کنستانتین بر ماکسنتیوس ساخته شده است. این طاق یکی از نمادهای برجسته شهر رم محسوب می شود و هر ساله گردشگران بسیاری از آن بازدید می کنند.

طاق پیروزی بارسلونا نیز یکی دیگر از این بناهای تاریخی است. این بنا در سال ۱۸۸۸ ساخته شده و معماری گوتیک اروپا را به نمایش می گذارد. طاق بارسلونا به عنوان ورودی اصلی نمایشگاه جهانی ۱۸۸۸ ساخته شد و امروزه یکی از نقاط دیدنی مهم این شهر است.

تمامی این بناها به صورت طاقی و به عنوان یادبود ساخته شده اند. هدف اصلی از ساخت آنها، تجلیل و گرامیداشت سربازانی است که در جنگ ها کشته شده اند. این بناها نه تنها به عنوان نمادهای تاریخی بلکه به عنوان جاذبه های گردشگری دهلی نیز شناخته می شوند و هر ساله تعداد زیادی از بازدیدکنندگان را به خود جذب می کنند.

این نمونه های معماری در کشورهای مختلف جهان نشان دهنده اهمیت بزرگداشت تاریخ و یادبود افراد مهم و وقایع تاریخی است. هر یک از این بناها داستانی از شجاعت، پیروزی و افتخار را بازگو می کنند و بازدید از آنها می تواند برای هر کسی تجربه ای فرهنگی و تاریخی باشد. به خصوص دروازه هند دهلی که تحت تأثیر معماری طاق پیروزی فرانسه ساخته شده است، نشان دهنده ارتباطات فرهنگی و تاریخی میان ملت هاست.

در نهایت، می توان گفت که این بناهای یادبود و طاق ها علاوه بر ارزش تاریخی و معماری، نمادی از همبستگی و احترام به گذشته هستند. بازدید از این بناها نه تنها به شناخت بهتر تاریخ کمک می کند بلکه می تواند الهام بخش نسل های آینده باشد تا ارزش های گذشته را حفظ و گرامی بدارند.

بناهای اطراف دروازه هند در دهلی

در نزدیکی دروازه هند در دهلی، بنای یادبود دیگری به نام "عمار جوان جوتی" قرار دارد که از سنگ مرمر سیاه ساخته شده و روی آن نماد کلاه یک سرباز قرار گرفته است. این یادبود به دستور ایندیرا گاندی، نخست وزیر وقت هند، در ۶ ژانویه ۱۹۷۲ ساخته شد. عمار جوان جوتی یکی از نظامیان هندی بود که در تاریخ ۲۷ سپتامبر ۱۹۴۷ میلادی، در مقابل مهاجمان پاکستانی ایستادگی کرد و از کشور خود دفاع نمود. این پیروزی برای مردم هند اهمیت بسیاری داشت و هر ساله روز پیروزی را جشن می گیرند. در این مراسم، قبر عمار جوان جوتی با گل و عود هندی تزیین می شود.

در چهار طرف مقبره عمار جوان جوتی، در شب ها مشعل های پرنوری روشن می شود که یادبود سربازانی است که در جنگ های علیه هندوستان جان باخته اند و جنازه هایشان مفقود شده است. دروازه هند دهلی و بنای یادبود عمار جوان جوتی در فضای یک پارک زیبا قرار دارند که با چمن کاری های شگفت انگیزی تزیین شده است. این پارک معمولاً در غروب آفتاب پاتوق هندی هاست که از فضای آرام و زیبای آن لذت می برند.

همچنین، در این پارک یک حوضچه زیبا وجود دارد که باعث خنکی فضا می شود و امکان تفریح قایق سواری را برای ساکنان دهلی فراهم کرده است. عصرها و شب ها این مکان یکی از نقاط زنده هندوستان است که می توان با اهالی هند گپ و گفت داشت و از فرهنگ و مهمان نوازی آن ها لذت برد.

مسیر دسترسی به دروازه دهلی در هند

برای بازدید از دروازه دهلی در هند، بهتر است از سیستم مترو استفاده کنید. نزدیک ترین ایستگاه مترو به این بنای تاریخی، ایستگاه سکرتاریال است که بر روی خط زرد رنگ مترو دهلی قرار دارد. این ایستگاه تنها 2.3 کیلومتر با دروازه دهلی فاصله دارد و دسترسی آسانی را برای بازدیدکنندگان فراهم می کند. ایستگاه دیگری که می توانید از آن استفاده کنید، ایستگاه باراخا مبا است که بر روی خط آبی مترو قرار دارد و حدود 3 کیلومتر با دروازه دهلی فاصله دارد.

اگر قصد دارید از ایستگاه باراخا مبا استفاده کنید، کافی است پس از پیاده شدن از مترو، به سمت غرب حرکت کنید تا به دروازه دهلی برسید. این مسیر به راحتی قابل دسترسی است و می توانید با یک پیاده روی کوتاه به مقصد خود برسید. استفاده از مترو برای بازدید از دروازه دهلی نه تنها سریع و راحت است، بلکه هزینه کمتری نیز نسبت به سایر وسایل نقلیه دارد.

برای کسانی که ترجیح می دهند از اتوبوس استفاده کنند، اتوبوس هایی که به سمت عمارت پاتالیا در حرکت هستند، گزینه مناسبی برای دسترسی به دروازه دهلی به شمار می روند. این اتوبوس ها به طور منظم در مسیر خود توقف می کنند و می توانید به راحتی به مقصد برسید. اتوبوس ها نیز همانند مترو هزینه مناسبی دارند و یکی از گزینه های پرطرفدار برای دسترسی به جاذبه های گردشگری دهلی هستند.

دروازه دهلی یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری دهلی است و به صورت 24 ساعته باز است. با این حال، بهترین زمان برای بازدید از این بنا، غروب آفتاب و تا ساعت 23 شب است. در این زمان، نورپردازی زیبایی در اطراف دروازه ایجاد می شود که منظره ای دیدنی و خاطره انگیز را به وجود می آورد. همچنین، بازدید در این ساعات به دلیل خنکی هوا و کاهش تعداد گردشگران، تجربه ای لذت بخش تر را برای شما فراهم می کند.

فصل مناسب برای بازدید از دروازه هند دهلی

به دلیل وضعیت مطلوب آب و هوای دهلی از اوایل آبان تا اواخر اسفند، این زمان به عنوان فصل مناسب برای بازدید از دروازه هند دهلی شناخته می شود. در این دوره، آب و هوای دهلی بسیار دلپذیر است و این شهر معمولاً در این فصل شاهد رویش گل ها و گیاهان زیباست. این شرایط باعث می شود تا گردشگران بسیاری این بازه زمانی را برای بازدید از دهلی انتخاب کنند.

آب و هوای دهلی در این ماه ها نسبتاً معتدل و خوشایند است. روزها گرم و آفتابی و شب ها خنک و دلپذیر هستند. این ویژگی ها باعث می شود تا فعالیت های بیرونی و بازدید از جاذبه های گردشگری دهلی، به خصوص دروازه هند، تجربه ای لذت بخش باشد.

دروازه هند دهلی یکی از مهم ترین و زیباترین جاذبه های تاریخی این شهر است. این بنای باشکوه که در قلب شهر واقع شده، یادآور شجاعت و ایثار سربازان هندی است که در جنگ جهانی اول جان خود را از دست دادند. بازدید از این بنا نه تنها از نظر تاریخی بلکه از نظر فرهنگی نیز تجربه ای ارزشمند است.

همچنین، فصل پاییز و زمستان دهلی به دلیل کمبود بارش باران، زمان مناسبی برای گردش در فضای باز و بازدید از پارک ها و باغ های دهلی است. این شهر در این فصل پر از رنگ های زنده و طبیعی است که زیبایی خاصی به آن می بخشد. به همین دلیل، بسیاری از گردشگران این فصل را برای بازدید از دهلی انتخاب می کنند.

اگر قصد سفر با تور دهلی و بازدید از دروازه هند را دارید، توصیه می شود که برنامه ریزی سفر خود را در بازه زمانی آبان تا اسفند انجام دهید. این بازه زمانی به شما این امکان را می دهد که از آب و هوای مطبوع و منظره های طبیعی دهلی نهایت لذت را ببرید. همچنین، با توجه به مناسبت های فرهنگی و فستیوال های مختلفی که در این دوره در دهلی برگزار می شود، سفر شما می تواند پر از لحظات خاطره انگیز و تجربه های منحصر به فرد باشد.

سیوان دشت، باید این نکته را یادآور کند که برنامه ریزی مناسب و انتخاب فصل درست میتواند تجربه سفر شما به دهلی را بسیار لذت بخش تر و به یادماندنی تر کند. بنابراین، فصل آبان تا اسفند را به عنوان بهترین زمان برای بازدید از دروازه هند دهلی در نظر بگیرید و از زیبایی ها و جذابیت های این شهر شگفت انگیز لذت ببرید.